ΡΟΗ

ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΕΝΟΥ - ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ 53ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

| ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 53ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ - ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Η ΕΠΑΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Πόσο σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν τα χρήματα στη ζωή ενός παιδιού; Από ποια ηλικία μπορεί ένας γονιός να δίνει χαρτζιλίκι στα παιδιά του και κάτω από ποιες συνθήκες;
Πόσα χρήματα μπορεί ή πρέπει να διαχειρίζεται ένα παιδί; Όλ’ αυτά είναι εύλογα ερωτήματα που θέτει στον εαυτό του ο κάθε γονιός.  Ίσως γιατί πέρα από τον ρόλο που εξυπηρετούν τα χρήματα (στην αγορά αγαθών) στην περίπτωση των παιδιών αποτελούν και ένα μάθημα ζωής.


Η πρώτη επαφή των παιδιών με τα χρήματα

Στις μέρες μας, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα χρήματα από πολύ μικρή ηλικία, μιας και που συνήθως συνοδεύουν τους γονείς τους στα ψώνια.

Από τα δύο χρόνια ένα παιδί δύναται να κατανοήσει ότι σε ένα μαγαζί χρειάζεται να περάσουμε από το ταμείο για να πάρουμε ένα πράγμα στο σπίτι. Μπαίνει στο λεξιλόγιο η έννοια «αγοράζω». Φυσικά αυτό δεν γίνεται από μόνο του.
Ακόμη και το super market βοηθάει στο να «εκπαιδεύσουμε» ένα παιδί. Ο γονιός λοιπόν, καλείται ακόμη και όταν το παιδί του βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία να του δείξει την διαδικασία πώλησης-αγοράς των προϊόντων. Στα μαγαζιά δεν μας χαρίζουν κάτι, ούτε μας το δανίζουν. Το έχουν προς πώληση και για να το αγοράσουμε χρειάζονται χρήματα.


Πρέπει ο γονιός να καταλάβει πως τίποτε σε αυτό τον τομέα δεν είναι αυτονόητο για τα παιδιά. Πως γίνεται να παίρνουμε από το ράφι του super market και να την τρώμε χωρίς να έχουμε περάσει πρώτα από το ταμείο. Σε μικρές ηλικίες, είναι πολύ εύκολο τα παιδιά να παρερμηνεύσουν συμπεριφορές. Καλύτερα να παίρνετε κάτι από το σπίτι εάν θέλετε το παιδί σας να «κολατσίσει» κατά την διάρκεια των αγορών σας, παρά να του επιτρέπετε να παίρνει ότι επιθυμεί από τα ράφια.

Οι γονείς αποτελούν πρότυπο για τους αυριανούς καταναλωτές. Εάν εσείς τηρείτε μια ρουτίνα στις αγορές σας (έχετε λίστα, βάζετε τα πράγματα στο καρότσι και εάν θέλετε να ανοίξετε κάποια συσκευασία περιμένετε πρώτα να περάσετε από το ταμείο) τότε και το παιδί αργότερα θα μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές και θα έχει την υπομονή και την επιλογή να κάνει τις αγορές του σωστά. 
Φυσικά την ώρα που ψωνίζετε μπορείτε να κάνετε αναφορές όπως «αυτό θα ήθελα να το πάρω, αλλά ίσως κάποια άλλη φορά γιατί τώρα δεν μας φτάνουν τα χρήματα».




Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν  την αξία των πραγμάτων και την χρήση του χρήματος. Ένας κουμπαράς θα βοηθήσει σίγουρα σε αυτό.

Μετά τα τρία του χρόνια, ένα παιδί μπορεί να μαζεύει χρήματα σε έναν κουμπαρά περιμένοντας να τα ξοδέψει όπως επιθυμεί, βάζοντας βέβαια κάποια όρια. Ορισμένα απο τα χρήματα αυτά πρέπει να τα έχει "κερδίσει" με τη δικιά του δουλειά.
Το μεγάλο ζητούμενο σε όλ’ αυτά, είναι να καταλάβουν τα παιδιά από μικρή ηλικία, ότι το χαρτζιλίκι δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται.
Βλέπει λοιπόν το παιδί, πως όπως και οι γονείς πηγαίνουν στην δουλειά και  «μαζεύουν» χρήματα, έτσι κι αυτό κάνει κατά κάποιο τρόπο το ίδιο.  Δεν χρειάζεται βέβαια να βάλετε μεγάλους στόχους (να καθαρίσει ας πούμε το παιδί όλο το σπίτι), αλλά πράγματα απλά, εφικτά.

Για παράδειγμα, μπορείτε να έχετε μία λίστα εργασιών (άδειασμα πλυντηρίου πιάτων, βοήθεια στο άπλωμα ρούχων, τακτοποίηση του δωματίου, στρώσιμο κρεβατιού…).

Ανάλογα την ηλικία των παιδιών προσαρμόζετε τους στόχους και τις εργασίες. Μερικές εργασίες μπορούν να γίνονται σε καθημερινή βάση, ή κάθε φορά που τις πραγματοποιεί το παιδί, να μαζεύει πόντους. Αυτοί οι πόντοι, θα έχετε ορίσει από πριν πως στο τέλος της εβδομάδας εξαργυρώνονται σε χρήματα.

http://www.paidorama.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ